Tsjikiboe
Jij en mij,
tata blijven wij.
Mijn liefste was zij,
maar nu hij.
Duivel ging weg
maar
engel kwam erbij.
Naast jij en mij,
met dierbaren in de rij
Vlinder.... maak blij
Reacties op dit gedicht
| Steven Vermeulen: | Maandag, december 10, 2001 09:11 |
| raar gekozen onderwerp en tekst, maar ik heb wel genoten. | |
| Hans Winter: | Zaterdag, december 08, 2001 14:53 |
| Dat laatste klinkt als een feest van herkenning van hetgeen er al is geweest en als een vraag om nog eens. |
|
| sweety538: | Vrijdag, december 07, 2001 22:57 |
| goh, beetje vreemd, maar wel lekker:)!! nee mooi gedicht!!(maar ik snap hem volgensmij niet helemaal, stom hé!sorry:( kusjes liefs yemi |
|
| bevertje: | Vrijdag, december 07, 2001 22:14 |
| mooi gedicht hoor... Knuffie Naoom |
|
| diddo: | Vrijdag, december 07, 2001 19:37 |
| apart, maar wel mooi! liefs kitty |
|
Over dit gedicht
| Auteur: vlinder538 | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 07 december 2001 | ||
| Thema's: | ||