12 (LR)
vijf voor twaalf
Ze wilde het nog wel tegenhouden
maar de grote wijzer schuift door
-hier van aarzeling geen spoor-
zonder één moment te vertragen.
Met gesloten ogen tel ik seconden
die oude wonden niet meer helen:
waarom nog langer tijd verspelen
want stilstaan doet achteruit gaan.
En jij… jij blikt met me vooruit:
“Na twaalven begint weer een dag”,
je schenkt me dan een gulle lach
die me helpt mijn lot te dragen.
Reacties op dit gedicht
| chocaatje: | Woensdag, juni 07, 2006 08:56 |
| Positief eind.ja inderdaad elk moment vanaf het heden kan je weer nieuwe perspectieven geven.Liefs mieke | |
| mietjuh: | Woensdag, juni 07, 2006 08:40 |
| elke dag zit vol nieuwe kansen! mooi en leuk dat er wat meer rijm inzit! | |
| Bengelmans: | Dinsdag, juni 06, 2006 23:00 |
| mooi geschreven succes! Bengelmans |
|
| Mathilde: | Dinsdag, juni 06, 2006 21:38 |
ja... wow... |
|
| Nemesis: | Dinsdag, juni 06, 2006 21:35 |
Wow. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: hades | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 06 juni 2006 | ||
| Thema's: | ||