De laatste weken
bracht je m'n hoofd op hol
De laatste weken
was m'n hoofd helemaal vol

Een vol hoofd.
Helemaal vol, gevuld met jou.
Hoop dat je dat geloofd,
want dat dat gebeurd me niet gauw.

We kennen elkaar nog niet zo heel lang,
maar vanaf het begin was ik al bang
je kwijt te zijn.
En vanaf het begin, deed de gedachte hieraan me pijn.

Nu ineens, na te zeggen
hoe gek je op me bent,
en dat je het niet uit kon leggen,
is het net alsof je voor me wegrent.

Het past er gewoon niet tussen,
bij dat briefje op m'n kussen.
Elke keer als je naar me toe kwam,
zag ik het, er was gewoon een grote vlam.

Een vlam tussen ons, ontstaan uit een klik.
Niet een klein vlammetje, maar een grote fik.
Als je dat dan allemaal ziet,
dan snap ik deze reactie niet!

Je zoent ineens weer met je vorige vriendin.
Hoe zit het dan tussen jou en mij?
Wat heeft het dan voor een zin?
Die liefde die er was, is die dan ineens voorbij?

Geen moment is het gespeeld,
heb me geen moment met jou verveeld.
Die paar keer dat ik je zag,
geen een keer een traan, altijd een lach.

Maar nu komen de tranen,
die zich een weg over mijn wangen banen.
Het is definitief...
Vind je me niet meer lief?

Geef je niet meer om me?
Je wil ook niet antwoorden!
Ben je nou laf of zo, verdomme?!?!!!!
Ik kan me niet eens meer normaal verwoorden..

Hoe kan het nou?
Zo van het een op het andere moment.
Het ging allemaal zo snel, zo gauw.
Wat ben je nu voor een vent?

Nu ben ik je kwijt.
Je hebt me nu heel erg pijn gedaan.
Dat was het dan, onze tijd..
Loop nu dan maar bij mij vandaan..

Het is niet eens het feit,
dat je zoende met die andere meid,
maar je zag het niet meer goedkomen,
met het zogenaamde 'meisje van je dromen'..

Ik ben nu heel erg verdrietig.
Dacht dat ik je kon vertrouwen.
Nu duurt het wel weer een tijdje,
voordat ik denk dat ik op een andere jongen kan bouwen..

Hou er nu maar over op.
Je zette ons zelf stop.
Je kon het zelf niet langer meer aan..
De vlam is gedoofd, het is nu met ons gedaan....