Voor Anneke
Voor Anneke
Zij, in wanhoop
:
Het monster
van ziekte en verval
heeft mij dat ontnomen
wat jij voor mij voelde,
liefde...
Hij, verloren
Maar eindeloos lief,
in één enkel
moment
van helderheid
:
bij de bron van liefde
rondom een bloem
Je huis werd een oase,
waar intens en voluit
geleefd werd,
een stukje hemel
op aarde.
Moge dit zo blijven
ondanks alles
* * *
Reacties op dit gedicht
| Anneke Bakker: | Donderdag, juli 27, 2006 18:13 |
| Heel goed verwoord Troebadoer. Ik heb dit al eens van je gehad, maar nu ik het hier lees krijg ik opnieuw een brok in m''n keel. Dankjewel vriend. Anneke |
|
| remie: | Woensdag, juni 14, 2006 10:34 |
| prachtig...liefs Remie | |
| switi lobi: | Maandag, juni 12, 2006 23:47 |
| Heel stil gelezen...... Liefsliefs, switi lobi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: troebadoer | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 12 juni 2006 | ||
| Thema's: | ||