vang ik zacht jou schaduw
vergeef me mijn tranen
als ik je tel in elke korrel zand
altijd blijft de herinnering
gevoelig in beweging
zelfs voorbij de dood
houd liefde stand
in de felle zon, die mijn hart
verwarmt, zocht ik jou
als ik me omdraai
ben je er niet meer
als een schaduw
zal je me steeds volgen
ik kus je beeld vaarwel
tot ooit maar weer
vlinder29: | Donderdag, juni 15, 2006 19:46 |
ja ik ben er stil van. verdrietig en heel mooi. liefs van mij |
|
elze: | Donderdag, juni 15, 2006 19:26 |
prachtig gedicht... laifs,,elze |
|
hiljaa: | Donderdag, juni 15, 2006 16:19 |
droefmooi! prachtig weergegeven! knufliefs--hiljaa-- |
|
fran92: | Donderdag, juni 15, 2006 15:46 |
droef-mooi! liefs fran92 |
|
Bengelmans: | Donderdag, juni 15, 2006 13:50 |
mooi verwoord groet bengelmans |
|
Aquarel: | Donderdag, juni 15, 2006 13:45 |
Ach, wat droevig en mooi tegelijk... Sterkte, Aquarel |
|
Artifex: | Donderdag, juni 15, 2006 13:10 |
Warme troostknuffel... Liefs, Artifex. |
|
sunset: | Donderdag, juni 15, 2006 12:55 |
Zo integer herinnerend verlangend mooi. Liefs en tedere knuf, sunset |
|
Auteur: remie | ||
Gecontroleerd door: maneschijn | ||
Gepubliceerd op: 15 juni 2006 | ||
Thema's: |