Niemand om je heen
Niemand om je heen
Alleen, alleen,
niemand om je heen,
dat maakt je triestig,
het doet je wenen,
want de mensen,
menen,
wat ze zeggen,
en daarbij zou je je altijd,
moeten bij neerleggen,
als de mensen je haten,
heb je geen maten,
dan ben je wel alleen,
en soms als je weent,
wil je liever dat de grond,
in elkaar zakt,
dan val je op je mond,
maar je grootste wens dan is,
gewoon niet meer op de wereld zijn.
dan heb je niets meer,
van pijn.
*niet echt uit eigen ervaring gemaakr*
Alleen, alleen,
niemand om je heen,
dat maakt je triestig,
het doet je wenen,
want de mensen,
menen,
wat ze zeggen,
en daarbij zou je je altijd,
moeten bij neerleggen,
als de mensen je haten,
heb je geen maten,
dan ben je wel alleen,
en soms als je weent,
wil je liever dat de grond,
in elkaar zakt,
dan val je op je mond,
maar je grootste wens dan is,
gewoon niet meer op de wereld zijn.
dan heb je niets meer,
van pijn.
*niet echt uit eigen ervaring gemaakr*
Reacties op dit gedicht
| juweeltje: | Vrijdag, juni 16, 2006 23:14 |
| heel moi gedicht ook heel begrijplijk maar sommige momenten mag het lijken alsof je echt niemand hebt maar even latr blijkt dan toch wie je echte vrienden zijn Ps: heel moooi gedicht en goed beschreven xxx mij | |
Over dit gedicht
| Auteur: gedichtenlady |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 16 juni 2006 | ||
| Thema's: | ||