verdoken verleden
Ik kijk naar de jongen op die foto
Alsof hij hier was en voor me stond
Ik vraag hem wie hij is
Alsof hij mij zou kunnen antwoorden
Ik raak hem aan , herkenning in het gevoel
Maar standvastige ontkenning in het hart
Vanwaar de angst…
Ik zie hem kijken , ook al onmogelijk
Zijn blik tot in mijn kern
Alsof hij me een antwoord wil verschaffen
Dat ik niet wil horen
Die foto , met die jongen
Dat landschap , met al de gevoelens
Een beeld, een herinnering
Schuld uit die tijd
Hernieuwd in het heden
Als een nachtmerrie op pad
Wraak vanuit het hiernamaals
‘het spijt me’ – al helpt dit niet
Alsof hij hier was en voor me stond
Ik vraag hem wie hij is
Alsof hij mij zou kunnen antwoorden
Ik raak hem aan , herkenning in het gevoel
Maar standvastige ontkenning in het hart
Vanwaar de angst…
Ik zie hem kijken , ook al onmogelijk
Zijn blik tot in mijn kern
Alsof hij me een antwoord wil verschaffen
Dat ik niet wil horen
Die foto , met die jongen
Dat landschap , met al de gevoelens
Een beeld, een herinnering
Schuld uit die tijd
Hernieuwd in het heden
Als een nachtmerrie op pad
Wraak vanuit het hiernamaals
‘het spijt me’ – al helpt dit niet
Reacties op dit gedicht
| pramodah: | Maandag, december 10, 2001 17:00 |
| wraak vanuit het hiernamaals moet je niet verwachten,als er al wraak komt is dat uit jouw binenste en leg je dat zelf op, en geloof me* spijt helpt wel*........ liefs pramodah |
|
| pramodah: | Maandag, december 10, 2001 17:00 |
| wraak vanuit het hiernamaals moet je niet verwachten,als er al wraak komt is dat uit jouw binenste en leg je dat zelf op, en geloof me* spijt helpt wel*........ liefs pramodah |
|
| Albrecht Paul: | Maandag, december 10, 2001 13:32 |
| Sommige dingen blijven eeuwig spijten - je geeft het hier heel indringend weer. Vooral die afsluiting voor de gruwel die met de herinnering meekomt raakt diep. | |
Over dit gedicht
| Auteur: BlackBecks | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 10 december 2001 | ||
| Thema's: | ||