Daar sta je dan
Je pakt mijn hand vast
En kijkt me aan
Wetend dat ik het niet kan
Je kijkt me in mijn ogen
En je weet dat je me doet smelten
Vergeet alles om me heen
Alle zorgen lijken te zijn vervlogen
Je handen raken mijn gezicht
Strelend door mijn haar
Kriebelend over mijn rug
Wetend dat ik daarvoor zwicht
Zachtjes voel ik je lippen de mijne raken
Draai mijn hoofd weg
Want de tegenstrijdige gevoelens
Weten mij in de war te maken
Maar dit weet jou niet te remmen
Strelend en kriebelend ga je door
Voel je lippen nogmaals de mijne raken
En je weet de tweestrijd te overstemmen
Kan niet anders dan meegaan
In je zoenen en je streling
Je maakt me zo ontzettend zwak
En kan je niet weerstaan
Toch weet ik me uiteindelijk van je los te maken
Draai me om en ren weg
Want hoewel ik je niet kan weerstaan
Weet ik dat ik je hart niet op die manier zal raken
Juudtt: | Zaterdag, mei 12, 2007 15:01 |
Zo begrijpelijk!! heel mooi verwoord! |
|
~White.Rose~: | Zaterdag, juni 17, 2006 18:30 |
:(vecht voor je eigen wil..je hoeft niks te doen wat je niet wilt.. Dikke knuffel Joyce |
|
Auteur: Not so tough | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 17 juni 2006 | ||
Thema's: |