short-y vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen

soety:	Donderdag, juni 22, 2006 19:02
Hey, mijn moeder heeft een psychische ziekte dus ik begrijp wel wat je bedoeld als je er eens over wil praten voeg me dan gerust toe op msn!!

---

[Fighter]:	Dinsdag, juni 20, 2006 21:06
Echt mooi sis.. Je beschrijft het zo mooi, dat ik je verdriet gewoon kan voelen, maar mede omdat het redelijk herkenbaar voor me is. Je zal hier een weg in vinden meisje. Het lijkt nu misschien zo donker, maar het licht gaat komen. Iedereen verdient dat. Ook jij, juist jij, omdat je zo liefdevol naar anderen bent en niet alleen verdriet hoeft te kennen. Take care meisje.

---

Aquarel:	Zondag, juni 18, 2006 23:42
Het is droevig, maar mooi beschreven. Groetjes, Aquarel

---

Odleift:	Zondag, juni 18, 2006 20:44
Wolledig met D~tje eens, over dat slot. Ik denk niet dat er veel oplossingen zijn die het leven makkelijker maken. Odleift

---

D~tje:	Zondag, juni 18, 2006 20:03
heel erg mooi geschreven! je hebt er zoveel gevoel in gestopt, heel indrukwekkend, maar wel triest :( het eind is trouwens ook erg goed! Dat is altijd het moeilijkste van het hele gedicht, maar wel een bepalend stukje! ''t Komt zelden voor dat iemand er zo''n passend slot aan maakt! mijn complimenten :) liefs

---

Auteur:  short-y
Gecontroleerd door:  michris
Gepubliceerd op:  18 juni 2006
Thema's: [Moeders] [Verdriet] [Leven]