van toen
Getekend door momenten uit ‘t verleden
Kijk ik met hart vol angst het heden aan
Afgeremd door wat er ooit gezegd is
Door wat ooit lang geleden werd gedaan
Door wat er op die dagen is gebeurd
Wordt het hart en ziel en hoofd gevoed
En de voorzichtigheid die ‘k er door bouwde
Heeft me toch al van veel treurnis behoed
Maar zoveel dingen die er toen gezegd zijn
Hebben ook veel deuren dicht geslagen
Er zijn zoveel gedachten diep geworteld
Die ‘k immer met me mee zal blijven dragen
De gebeurtenissen van toen, lang geleden
Maken me de mens die ik nu ben
En ik zal alles nemen met me mee
in de momenten die ik nog niet ken
Reacties op dit gedicht
| ana (stacia): | Vrijdag, juli 07, 2006 10:16 |
| The nice thing about the future is that we ourselves can give it shape. Een mooike, Steven. Alweer. kus ! ana |
|
| sunset: | Dinsdag, juni 20, 2006 14:27 |
| Je bent tenslotte de somma van gisteren vandaag en morgen. Treffend dit (Al ben en hou ik niet zo van voorzichtigheid bij het leven). Liefs en fijne dag, sunset |
|
| Raira (Ria): | Dinsdag, juni 20, 2006 11:57 |
| wat een prachtig gedicht het leven nemen zoals het is en daar acceptabel mee de toekomst in wandelen liefs Ria |
|
| Green eyes: | Dinsdag, juni 20, 2006 11:09 |
| Wow, prachtig dit. Liefs, knuf. edit: En je betrapt me weer op een spellingsfout... toeme toch :D precies juist als jij komt lezen, zet ik der één. ;) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Steven Vermeulen | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 20 juni 2006 | ||
| Thema's: | ||