Verlies van onschuld
Verlies van onschuld
Het sneeuwt.
In onschuld,
raken kinderen wolken aan.
Hoe zou het ze vergaan,
in volwassenheid?
Zouden zij tot in de hemel rijken
haar werkelijk verstaan
als zij haar hebben bereikt?
Als zij smelten
lekt het puberteit.
Wordt langzaam veel verijst
als je goed kijkt.
Gek genoeg
geen bloemen meer
op het raam.
En de hemel,
met lot begaan,
steeds dichterbij,
kraakt,
onder haar voogdij.
Het sneeuwt.
In onschuld,
raken kinderen wolken aan.
Hoe zou het ze vergaan,
in volwassenheid?
Zouden zij tot in de hemel rijken
haar werkelijk verstaan
als zij haar hebben bereikt?
Als zij smelten
lekt het puberteit.
Wordt langzaam veel verijst
als je goed kijkt.
Gek genoeg
geen bloemen meer
op het raam.
En de hemel,
met lot begaan,
steeds dichterbij,
kraakt,
onder haar voogdij.
Reacties op dit gedicht
| mums: | Woensdag, juni 21, 2006 14:51 |
| schitterend. Rakend mooi. liefs mums |
|
| switi lobi: | Woensdag, juni 21, 2006 13:02 |
| Dit raakt en het haakt.........diep. Liefsliefs, switi lobi |
|
| L!@ & Elze : | Woensdag, juni 21, 2006 12:41 |
| ik denk dat L!@ al je gedichten gaat volgen,,een fan is geboren,, trouwens een pracht dicht van joe laifs,,elze |
|
| L!@: | Woensdag, juni 21, 2006 10:57 |
| ik had nog niet eerder iets van je gelezen.. knap gedaan.. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: --Pieter-- | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 21 juni 2006 | ||
| Thema's: | ||