Geen pillen geen plakkers ...
Geen pillen geen plakkers, juist een wil
Zo viel ik als kettingroker stil
Zonder mijn medemens te schaden
Of hem het roken af te raden
Reeds vijftien jaar, dus geen peulenschil
Maakt het woordje “wachten” het verschil
“stoppen” dat klinkt voort kameraden
Als: “jij moet je in de rook baden!"
Mijn grootst geluk zie ik zonder bril
Niet enkel aan mijn gezondheidsgril
Maar het had mijn kroost kunnen schaden
Had ik mij toen zwak ingeladen
En toch klinkt het rookverbod zo schril
Alsof men de rokers levend vil
Want welk recht mag de rokers smaden
Daar waar drugs mag in alle graden
Reacties op dit gedicht
| Cheeke: | Donderdag, juni 22, 2006 13:02 |
| Zo is het, maar toch chapeau dat je gestopt bent... Heel mooi neergezet! Liefs, Cheeke |
|
| sunset: | Donderdag, juni 22, 2006 08:40 |
| Ik ben een medegenoot in het zonder hulp stoppen. Al iets meer dan vijf jaar (dus loop achter). En herken veel in jouw gedicht (uitgezonderd jouw laatste zin). Liefs, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Vermeersch Jean-Paul | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 22 juni 2006 | ||
| Thema's: | ||