Eenzame stappen
eenzame stappen,
gevuld met twijfel.
iedere stap die dreunt door mijn hoofd,
brengt mij een vraag,
over vele dingen.
een vraag of jou liefde nog geloofd.
eenzame stappen,
maken mijn hoofd meer,
en meer in de war.
en telkens weer die vragen,
waar door ik neit meer denken kan,
waardoor ik het neit kan verdargen.
eenzame stappen,
de ene keer vol van geluk,
maar worden daarna onderbroken,
door dingen die ik niet kan behagen.
en denk ik er uit te zijn,
dan komen de vragen
gevuld met twijfel.
iedere stap die dreunt door mijn hoofd,
brengt mij een vraag,
over vele dingen.
een vraag of jou liefde nog geloofd.
eenzame stappen,
maken mijn hoofd meer,
en meer in de war.
en telkens weer die vragen,
waar door ik neit meer denken kan,
waardoor ik het neit kan verdargen.
eenzame stappen,
de ene keer vol van geluk,
maar worden daarna onderbroken,
door dingen die ik niet kan behagen.
en denk ik er uit te zijn,
dan komen de vragen
Reacties op dit gedicht
| QueenBee: | Donderdag, juni 22, 2006 14:29 |
| Wauw! xx |
|
| *BrokeN*WinG*: | Donderdag, juni 22, 2006 14:03 |
| Super mooi!! Herkenbaar.. XxXxX |
|
Over dit gedicht
| Auteur: *joue* | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 22 juni 2006 | ||
| Thema's: | ||