Boerenstorm
storm ijlt over ’t land
onheil op komst
niets in de hand
angstige toekomst
sluit de luiken van het huis
stal het vee heel vlug
bidt vrouwe slaat een kruis
de regen striemt reeds mijn rug
bliksemende schichten
raken ons niet
wij vrezen de weerlichten
zien de ondergang in ’t verschiet
doch zal de ochtend weerom gloren
en wij grasweiden dauwend aanschouwen
zullen terug het klokkengebeier horen
terwijl handgewijs het land verder verbouwen
onheil op komst
niets in de hand
angstige toekomst
sluit de luiken van het huis
stal het vee heel vlug
bidt vrouwe slaat een kruis
de regen striemt reeds mijn rug
bliksemende schichten
raken ons niet
wij vrezen de weerlichten
zien de ondergang in ’t verschiet
doch zal de ochtend weerom gloren
en wij grasweiden dauwend aanschouwen
zullen terug het klokkengebeier horen
terwijl handgewijs het land verder verbouwen
Reacties op dit gedicht
| switi lobi: | Vrijdag, juni 23, 2006 22:17 |
| Heerlijke boerenwijsheid.... Liefsliefs, switi lobi |
|
| Aquarel: | Vrijdag, juni 23, 2006 22:12 |
| Gelukkig zal de ochtend weerom gloren. Hoopvol. Graag gelezen, Aquarel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Hieronymus | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 23 juni 2006 | ||
| Thema's: | ||