De deurknop draaide jij langzaam om,
Ik sliep, maar van binnen was ik wakker.
-Help, help- schreeuwde ik op mijn hardst,
met tranen werd ik wakker, en besefde het.
Jouw stevige armen die me bleven vasthouden,
de dwingende stem waarmee jij mij moest dwingen.
Dagen, weken, maanden door ik kon niets doen,
Zwijgen, was een mogelijkheid, geen enkel woord.
Ijskouden nachten, elke nacht een stilstaande klok, die dag op dag weer begon te lopen.