Wereld moed
Wereld moed
amper negen
twee krukken
een been in beugel
maar een glimlach breed
papa mag ik ijsjes halen
een vaderlijke glimlach
moedig tussen een zee van mensen
wachtend op haar beurt
het vriendelijke
je mag wel voor gaan
werd vrolijk geweigerd
ik wacht als u netjes op mijn beurt
ik sloeg het gade
en mijn hart werd warm
bij het passeren
fluisterde ik moedige wereld meid
een vader glunder trots
keek me aan dankbaar
mijn dochter
mijn hart mijn leven
ik voelde een traan
en werd mega stil
een kind met draken hart
veel moediger dan al haar smart
***Wim****
Reacties op dit gedicht
| Anneke van Dijk-Ploeg: | Zondag, juni 25, 2006 13:45 |
| daar kunnen we wat van leren, zo''n moedige wereld meid!! namasté, Anneke |
|
| Aquarel: | Zondag, juni 25, 2006 12:47 |
| Glundertrots, prachtig... Liefdevolle bewondering, met bewondering gelezen. Groetjes, Aquarel |
|
| Will Hanssen: | Zondag, juni 25, 2006 11:57 |
| Wat een prachtig warm gedicht Wim, dit raakt mijn hart. Liefs, Will |
|
| Gonny: | Zondag, juni 25, 2006 11:13 |
| Heel lief super vriendje Tja en het zou Wim niet zijn als zijn hart hier niet warm van ging gloeien. Ik bewonder je zo om hoe jij omgaat met mens en alles om je heen. Ik ben blij een dinnetje van je te zijn kanjer Liefs Gonny Dikke warme knuffelkus |
|
| eye witness: | Zondag, juni 25, 2006 10:55 |
tja...konden dat soort kleine meisjes maar de wereld veroveren... |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Black Lord |  
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 25 juni 2006 | ||
| Thema's: | ||