Kom terug – asjeblieft, ga niet weg
niet weer, blijf hier, bij mij, leg je hand
en kom – stap uit – hoor me, asjeblieft
sta even stil, heel even, oh sta stil
heel even, heel even – asjeblieft
Blijf hier – asjeblieft, blijf toch hier
ik zie je kijken, zie je mij – zie je me
ik ben hier, kijk, hier, kom mee -
asjeblieft, ik smeek je op mijn knieën
verlaat me niet nog een keer
| Nyuka: | Woensdag, september 27, 2006 12:29 |
| Mooi geschreven.. mooie nadrukken. | |
| little flower: | Maandag, juli 03, 2006 16:50 |
| verdrietig geschreven... toch komt er ook woede aan te pas. als ik het even hardop lees, dan weet ik meteen dat ik een beetje kwaad moet klinken en toch bedroefd... dus je bent verdrietig, maar wilt het ook weer niet laten merken door je te verschuilen achter boosheid. |
|
| mums: | Woensdag, juni 28, 2006 22:03 |
| wat een hartverscheurend gedicht. Sterkte. liefs mums |
|
| Paul de Bruyn: | Woensdag, juni 28, 2006 14:23 |
Je staat niet alleen omdat je er toen niet was. Weet dat, je bent nooit alleen. Met liefs, |
|
| chocaatje: | Woensdag, juni 28, 2006 13:18 |
| Heftig gedicht.Sterkte ermee.liefs mieke | |
| Auteur: Quando | ||
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 28 juni 2006 | ||
| Thema's: | ||