intensief

intensief

Ja, het is weer voorbij,

ben nu even van therapie vrij.

Het was echt heel erg intensief,

maar ach, ze was wel lief.

Ja iemand begon zijn verhaal te doen,

zij voelde zich ook een vreselijke oen.

Ze voelde zich zo alleen,

en weet niet meer waarheen.

Mensen die haar in de steek laten,

ja zullen ze haar nu echt haten.

Is het omdat ze ziek is nu,

verlaten je mensen je daarom contenu.

Zijn wij dan echt gek,

en gaan wij daarom op ons bek.

Ja het raakte me van wat ze zei,

ik was heel even blij.

Maar nu, ja, nu stromen de tranen weer,

ja, het dee me vreselijk zeer.

Ik heb weg gelopen, en ging naar buiten,

hoorde van pijn en verdriet de vogels niet fluiten.

Ja al die herkenbare dingen die ze zei,

maar ik weet wel hier voel ik me vrij.

Ja veilig en vertrouwd,

ik heb hier al een hoop op gebouwd.

Nu op therapie nog dan,

maar dat is ook wel wat ik op ten duur kan.

Ja het was weer een zware dag,

ja, ben weer erg van slag.

Maar ik hou moed,

want ooit komt het goed.

Ik ben niet alleen,

want steeds weer die arm en steun om me heen.

Geschreven door

tulpje

0

Reacties op dit gedicht

tulpje vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

dolphingirl:	Donderdag, juni 29, 2006 13:50
tranen laten mag en dan weer proberen verder te gaan liefs dolphingirl

Over dit gedicht

Auteur: tulpje
Gecontroleerd door: Sunflower
Gepubliceerd op: 28 juni 2006
Thema's: [Verwarring] [Vroeger/Herinneri] [Verdriet]