duo
mijn vader
geflankeerd door twee lichtjes
staar jij de kamer in
en het voelt alsof jij haar met
je ogen volgt
twee heldere schijnsels
branden voor je gelaat
soms is het net
alsof je héél dicht bij me staat
wat is nou dan toch de dood
wanneer jij tegen me praat
en zegt dat morgen je dochter
opstaat zonder al die zorgen
ik voel hoezeer hij dwaalt
in mijn verwarde geest
want natuurlijk is mijn vader
dáár nooit weggeweest
duo Elze en L!@
Reacties op dit gedicht
| elze: | Zaterdag, juli 01, 2006 22:18 |
| dankje laive schat kuslaifs |
|
| Dirk Hermans: | Zaterdag, juli 01, 2006 14:30 |
| heel knap beschreven groetjes Dirk |
|
| m@rcel: | Zaterdag, juli 01, 2006 11:34 |
| prachtig mooi geschreven door jullie beiden Liefs m@rcel |
|
| hiljaa: | Zaterdag, juli 01, 2006 08:37 |
| voelend mooi neergeschreven! knufliefs--hiljaa-- |
|
| sunset: | Zaterdag, juli 01, 2006 07:35 |
| Bijzonder duet dit. Liefs en knuf (voor beiden), sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Lia van der Fluit | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 01 juli 2006 | ||
| Thema's: | ||