De tekst van de muziek,
die emoties naar boven haalt,
door herkenbaarheid van woorden,
die de angst naar boven halen.
Over eenzaamheid,
weer een zaterdagavond alleen op de bank,
net als gisteren en ook morgen zal gebeuren,
zoals elk weekend weer, dit gehele jaar.
De kleur van rood,
de kleur van mijn (mooie) bloed,
wat voeldoening geeft om te zien,
wat voor pijn zorgt, die mij terug op aarde zet.
Liedjes over mannen,
die met z’n allen niet goed genoeg zijn voor miss J.Lo haarzelf,
maar al diezelfde mannen,
zien mij tegelijkertijd niet staan.
Een huilend meisje alleen op de schommel
P!nk die haar eten uit kotst op de wc
Marco’s bloed op de grond, geprikt door een roos van liefde
die bij mij nooit aan zal komen.