Regen
Regen
Het verdrietige gevoel dat regen mij geeft.
Het voelt alsof ik de enige ben die dat heeft
De regen tikt zachtjes op mijn raam
En lig ik op mijn bed en voel ik mij eenzaam
Dan denk ik alleen nog maar negatief
De regen maakt mij depressief
Al dat water blijft maar stromen
Alsof het niet aan een einde kan komen
Net zoals mijn verdriet niet kan ophouden
Maar dan is opeens de regen opgehouden
Ik vraag me af wat mij zo verdrietig maakte
Wat mijn hart zo erg raakte
Ik beloof mezelf nooit meer zo verdrietig te zijn
Nooit meer zal ik dat voelen, die pijn
Het verdrietige gevoel dat regen mij geeft.
Het voelt alsof ik de enige ben die dat heeft
De regen tikt zachtjes op mijn raam
En lig ik op mijn bed en voel ik mij eenzaam
Dan denk ik alleen nog maar negatief
De regen maakt mij depressief
Al dat water blijft maar stromen
Alsof het niet aan een einde kan komen
Net zoals mijn verdriet niet kan ophouden
Maar dan is opeens de regen opgehouden
Ik vraag me af wat mij zo verdrietig maakte
Wat mijn hart zo erg raakte
Ik beloof mezelf nooit meer zo verdrietig te zijn
Nooit meer zal ik dat voelen, die pijn
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Zondag, juli 02, 2006 21:20 |
| Ik ben ook een zonnemens (Al maakt regen mij niet verdrietig, eerder melancholisch). Liefs, sunset |
|
| Will Hanssen: | Zondag, juli 02, 2006 19:31 |
| Soms moeten we even schuilen totdat de hemel stopt met huilen dan is er weer zonneschijn dat maakt alles weer zo fijn Liefs, will |
|
| appeltje: | Zondag, juli 02, 2006 14:01 |
| erg mooi verwoord, sterkte, veel liefs appeltje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: WillowY | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 02 juli 2006 | ||
| Thema's: | ||