Don't give up
Druppels water vallen op de grond
Het zijn je tranen die uit je ogen vloeien
En er komt geen woord meer uit je mond
Bang om iets verkeerds te zeggen bang om het te verknoeien
Klappen krijg je toch wel
Nutteloze woorden worden er tegen je gezegd
Tranen regent het alweer snel
Als jij mij alles weer uitlegt
Wat jou wordt aangedaan
Terwijl ik weet dat ik niets voor je kan doen
Ik nog steeds machteloos zal staan
Het doet me zoveel pijn
Dat jij dit allemaal moet door maken
Dat ik er niet op die manier voor je kan zijn
En dat je ouders je diep in je hart blijven raken
Zo kan het echt niet doorgaan
Je hebt een oplossing nodig
Je kan dit straks niet meer aan
En zeg niet het is overbodig
De angst om hulp te vragen is te groot
Je ziet nog maar 1 oplossing
En dat is de dood
Maar doe het mij en de rest niet aan
Om hier weg te gaan
~voor een speciaal persoon hier op gedichtenfreaks~
Reacties op dit gedicht
| appeltje: | Maandag, juli 03, 2006 12:26 |
| heel erg mooi geschreven door jou!! liefs appeltje |
|
| sunset: | Maandag, juli 03, 2006 12:17 |
| Steunend, troostend, delend. En, als het zo erg diep is en gaat, snel hulp zoeken bij een vertrouwenspersoon inderdaad. Liefs en warme knuf, sunset PS: Tip (als ik mag) - liever geen cijfers in een gedicht Eén in plaats van 1 staat zo veel mooier. |
|
| wolkie: | Maandag, juli 03, 2006 12:16 |
| Prachtig mooi verwoord | |
| dead_girl: | Maandag, juli 03, 2006 09:26 |
| erg mooi geschreve... liefs dead_girl |
|
Over dit gedicht
| Auteur: star of ocean | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 03 juli 2006 | ||
| Thema's: | ||