Eenzaam
Helemaal alleen zit ik hier dan
Na te denken over mijn leven
Het valt voor mij niet te begrijpen
Waarom het ooit is gebeurt
Ik voel me zo eenzaam
Niemand met wie ik durf te praten
Er is niemand van wie ik ken
Die me echt zal begrijpen
Ze hebben het over leuke dingen
Maar ik kan mijn gedachten er niet bij houden
Het enige dat ik wil is alleen zijn
Zonder het gezeur aan mijn hoofd
Ik weet niet wat ik heb
Het gaat gewoon niet goed met me
Al tijden heb ik zo’n raar leeg gevoel
En het maakt me alleen maar verdrietig
Ik weet niet meer wat ik moet doen
Het gaat allemaal veel te snel
Waarom kan ik niet gewoon klein zijn
Waarom is vroeger al voorbij…
Reacties op dit gedicht
| Lonely Hart: | Zondag, oktober 08, 2006 15:00 |
| Ook al zo herkenbaar, ontroerend. Liefs Lonely Hart |
|
| mystery_me: | Maandag, juli 03, 2006 14:43 |
| wel mooi! | |
| Oxygénée: | Maandag, juli 03, 2006 12:50 |
| Wolkje, je barst van het zelfbesef en dat is absoluut divine... | |
| sunset: | Maandag, juli 03, 2006 12:28 |
| Tja ... Dat is nou eenmaal de loop der dingen. Herkenbaar (wanneer ik eeuwen terugdenk). Liefs en toch een fijne dag, sunset PS: Tip (Als ik mag) -... ooit is gebeurD- |
|
Over dit gedicht
| Auteur: **Suzan** | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 03 juli 2006 | ||
| Thema's: | ||