Fluister, mijn lief
Fluister, mijn lief
maar niet te zacht
anders dreigt het gevaar
dat woorden wegspoelen
alvorens me dronken
gevoerd te hebben
Kus, mijn lief
huid die vrijwel smelt
als het vuur van je lippen
botst, brandt en zoekt naar meer
onze blikken komen samen
schreeuwen hun smeekbede uit,
Blijf, mijn lief
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Donderdag, juli 06, 2006 21:03 |
| * fluister mij fluister, mijn lief dat je blijft mijn lief ja blijf zo lief zo * _ hans |
|
| Gert: | Donderdag, juli 06, 2006 17:16 |
| Heel erg mooi. Graag gelezen. Groet, Gert |
|
| Dorien.: | Donderdag, juli 06, 2006 16:20 |
| heel erg gevoelig, innerlijke schreeuw? |
|
| b.koopmans: | Donderdag, juli 06, 2006 16:16 |
| ik kan ook niets anders zeggen dan PRACHTIG... | |
| .rose: | Donderdag, juli 06, 2006 14:34 |
| Prachtig dit, prachtig! Liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: *zwarte schaduw* | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 06 juli 2006 | ||
| Thema's: | ||