egoisme
Egoïsme
het is iets wat je niet moet onderschatten
Instaat om met mensen te spelen, mensen te kwetsen, mensen te veranderen en te vormen, te manipuleren en te maken tot een onderdeel van een duivels spel.
Een spel van iemand z'n macht
iemand zijn sadistische denkwijze
iemand die je precies daar zal zetten waar hij je wil hebben
een spel dat altijd wordt uitgespeeld tot het eind, een eind dat niet in jou voordeel zal zijn.
ik herken het, ik bezit het, ik beheers het
omdat ook ik een slachtoffer ben geweest
ik heb ervan geleerd...
ik manipuleer, bedrieg, lieg waar het nodig is en doe alles om mijn uiteindelijke doel te bereiken.
pijn> het is niet erg.
verdriet> het is niet erg. het vormt je en maakt je sterk
in staat om nog beter te worden in wat je doet.
tenzij ik het toesta; voel ik niet meer, geef ik niet meer, leef ik niet meer voor deze wereld.
ze hebben me zo gemaakt, het enigste wat ik doe is hun overtreffen. en ik speel het zo goed; dat ik de enige ben die me kent.
ik praat met ze maar ik hoor ze niet
ze praten tegen me maar horen een ander
ze raken me aan maar ik voel ze niet
ik raak ze aan maar ze voelen een ander
ik lach naar ze en ze lachen terug
mijn glimlach straalt maar erachter gaat ironie schuil.
als ik om me heen kijk is de wereld vervuld van zwakke mensen, domme mensen, hulpeloze mensen en slappe mensen. Ik hou van ze en toch walg ik van ze want ze herineren mij er elke dag aan wat je te wachten staat als je mensen toelaat met je te spelen.
ondanks alles zullen er momenten zijn waarop zelfs ik, zoals ik ben, zal liefhebben.
momenten waarop mijn liefde en genegenheid oneindig zullen zijn.
dat zijn momenten die je moet koesteren en waar je God voor moet danken.
maar net...net, lang genoeg om ze vervolgens los te laten...en sterk te zijn
het is iets wat je niet moet onderschatten
Instaat om met mensen te spelen, mensen te kwetsen, mensen te veranderen en te vormen, te manipuleren en te maken tot een onderdeel van een duivels spel.
Een spel van iemand z'n macht
iemand zijn sadistische denkwijze
iemand die je precies daar zal zetten waar hij je wil hebben
een spel dat altijd wordt uitgespeeld tot het eind, een eind dat niet in jou voordeel zal zijn.
ik herken het, ik bezit het, ik beheers het
omdat ook ik een slachtoffer ben geweest
ik heb ervan geleerd...
ik manipuleer, bedrieg, lieg waar het nodig is en doe alles om mijn uiteindelijke doel te bereiken.
pijn> het is niet erg.
verdriet> het is niet erg. het vormt je en maakt je sterk
in staat om nog beter te worden in wat je doet.
tenzij ik het toesta; voel ik niet meer, geef ik niet meer, leef ik niet meer voor deze wereld.
ze hebben me zo gemaakt, het enigste wat ik doe is hun overtreffen. en ik speel het zo goed; dat ik de enige ben die me kent.
ik praat met ze maar ik hoor ze niet
ze praten tegen me maar horen een ander
ze raken me aan maar ik voel ze niet
ik raak ze aan maar ze voelen een ander
ik lach naar ze en ze lachen terug
mijn glimlach straalt maar erachter gaat ironie schuil.
als ik om me heen kijk is de wereld vervuld van zwakke mensen, domme mensen, hulpeloze mensen en slappe mensen. Ik hou van ze en toch walg ik van ze want ze herineren mij er elke dag aan wat je te wachten staat als je mensen toelaat met je te spelen.
ondanks alles zullen er momenten zijn waarop zelfs ik, zoals ik ben, zal liefhebben.
momenten waarop mijn liefde en genegenheid oneindig zullen zijn.
dat zijn momenten die je moet koesteren en waar je God voor moet danken.
maar net...net, lang genoeg om ze vervolgens los te laten...en sterk te zijn
Reacties op dit gedicht
| ramona: | Vrijdag, januari 19, 2001 16:53 |
| ik vind het een heel mooi gedicht. ik kan bijna niet geloven dat jij het zelf geschreven hebt. | |
| ramona: | Vrijdag, januari 19, 2001 16:53 |
| ik vind het een heel mooi gedicht. ik kan bijna niet geloven dat jij het zelf geschreven hebt. | |
| ramona: | Vrijdag, januari 19, 2001 16:53 |
| ik vind het een heel mooi gedicht. ik kan bijna niet geloven dat jij het zelf geschreven hebt. | |
| ramona: | Vrijdag, januari 19, 2001 16:53 |
| ik vind het een heel mooi gedicht. ik kan bijna niet geloven dat jij het zelf geschreven hebt. | |
| ramona: | Vrijdag, januari 19, 2001 16:53 |
| ik vind het een heel mooi gedicht. ik kan bijna niet geloven dat jij het zelf geschreven hebt. | |
| ramona: | Vrijdag, januari 19, 2001 16:53 |
| ik vind het een heel mooi gedicht. ik kan bijna niet geloven dat jij het zelf geschreven hebt. | |
| Chantal: | Donderdag, januari 11, 2001 14:05 |
| Soms heb je toch van die sombere gedichten, dan ik wel huilen. Maffie! Maar je blijft altijd mijn vriendinnetje hoor... | |
| scubi: | Zaterdag, oktober 07, 2000 18:40 |
| Je zo te voelen, geeft je het gevoel dat je ijzersterk bent.Maar op een dag wordt je wakker en zul je de leegte zien, die zich van jou heeft meester gemaakt. Maar je bent pas echt sterk, als je je bewust kwetsbaar kunt op stellen. | |
Over dit gedicht
| Auteur: serenity | 
|
|
| Gecontroleerd door: bevertje | ||
| Gepubliceerd op: 01 januari 1970 | ||
| Thema's: | ||