Voor Sunflower Ria, switi lobi, mun
Voor Sunflower Ria, switi lobi, muns …
Weer leven met jou
En soms denk ik, ik heb jou overwonnen
de luide treurgedachten worden stil
een weinig rust is dat ik eindelijk wil
en mij in warmte van het leven zonnen
De dagen vol van allerhande plichten
- voor duisterdenken blijft er weinig tijd -
hunkering verschuilt al is de smart te wijd
in mij en laat mij dikwijls zwichten
Geen boek noch film kan mij nog vervoeren
als ik jou daarin toch niet tegen kom
zal het geschrevene of geziene nooit ontroeren
Blijft slecht de hoop dat het bestaan zich plooit
en dat mijn tranen hemel zelf beroeren
als ik weer leven mag met jou daar ergens ooit.
**********
sunset 15-07-2006
**********
Reacties op dit gedicht
| chocaatje: | Zondag, juli 16, 2006 08:22 |
| Ahhh kijk daar waren de dames zo blij om.nou snap ik ook waarom.Wat eel lief gedicht.Liefs mieke | |
| Klaes: | Zaterdag, juli 15, 2006 19:12 |
| intens mooi van jouw voor hen groet/klaes |
|
| Dirk Hermans: | Zaterdag, juli 15, 2006 18:40 |
| heel mooi en goed onder woorden gebracht ,groetjes Dirk | |
| Jannie Hoogendam: | Zaterdag, juli 15, 2006 17:26 |
| jouw woorden zijn als opgedroogde tranen...vertroostend en meevoelend...Bewonder je, Sunset en wel meerdere met mij Liefs en kus Jannie |
|
| dichterbij: | Zaterdag, juli 15, 2006 16:45 |
| Fijn als je zo iemand als jij tot je vrienden mag rekenen en die het ook nog zo mooi verwoorden kan groetjes, dichterbij |
|
| xavion: | Zaterdag, juli 15, 2006 16:36 |
| Dit is tastbaar mooi, zeer gevoelig... XaVion |
|
| spiegeltjuh: | Zaterdag, juli 15, 2006 15:38 |
| mooi dit, echt je kan het zo goed, net al ria en de anderen, liefs anja | |
| mums: | Zaterdag, juli 15, 2006 13:56 |
| oh sunset, wat lief. Eerst Switi en nu jij, ik plaats al deze lieve woorden in mijn verwerkingsboek, hoop ooit ze op mijn eigen site te zetten, en die komt...ooit.... Raak steeds ontroerd door de steun en het geeft kracht en biedt zoveel troost. Dank je... Dikke kus. liefs mums |
|
| Anneke van Dijk-Ploeg: | Zaterdag, juli 15, 2006 13:29 |
| het leven gaat door, zeggen ze, maar eigenlijk ook niet.. heel invoelend geschreven liefs, namasté, Anneke |
|
| switi lobi: | Zaterdag, juli 15, 2006 13:13 |
| Wat ben je toch een invoelend prachtig mens, lieve lieve vriend... Dank je wel. Heel veel dikke kussen, liefsliefs, switi lobi (Zie verder bij mijn gedichten: ''Dank je wel sunset'') |
|
| M@rcel: | Zaterdag, juli 15, 2006 11:54 |
| Wat ontzettend mooi en lief geschreven van jouw Sunset Liefs M@rcel |
|
| secunde: | Zaterdag, juli 15, 2006 09:50 |
| Wat een mooi gedicht Secunde |
|
| hiljaa: | Zaterdag, juli 15, 2006 09:49 |
| zoooooolief van jou! knufleifs--hiljaa-- |
|
| Annemieke van der Ven: | Zaterdag, juli 15, 2006 09:30 |
| Treffend gedicht voor deze dames... Ik bewonder ze enorm voor de wijze waarop zij nu vorm geven aan hun leven, na zo''n inmens verlies Liefs Annemieke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 15 juli 2006 | ||
| Thema's: | ||