ik kijk in de spiegel en schrik
dat meisje daar dat ben ik
maar ik herken mezelf niet
of ben ik de enige die het ziet
die ziet hoe ik veranderd ik ben
zo erg dat ik mezelf niet meer herken
waar is me lach gebleven
waar is dat meisje dat wou en zou overleven
ik sta daar voor de spiegel te zuchten
want wat ik wil is vluchten
vluchten van mijn pijn en verdriet
maar ik weet het kan gewoon niet
ik kan niet vluchten voor dat
ook al ben ik het zo zat
ik weet dat het me altijd zal volgen
ja daar zal iets of iemand wel voor zorgen
(eigenlijk was het nog niet af maar ik kon er geen goed eind aan maken).