Aaibaar
***
In de schaduw van mijn wensen
huist dit ziekelijke smachten.
Versplinteren alweer dit hart
en mijn ogen veranderen in meren
mijn vingers klemmen zich
als een bezetene om het heft.
Zelfs deze schijn in perioden
op het randje tussen dromen.
Lijkt mijn vlees zo aaibaar
streel ik zachtjes mijn arm
met het glimmende lemmet
zwijgend tot in de dood.
Rode parels op het witte
laken, daar druipt mijn straf.
***
Reacties op dit gedicht
| vulcana: | Maandag, juli 17, 2006 19:13 |
| Ernstig thema, maar mooi beschreven xx Vulcana xx |
|
| Lady Decadence: | Maandag, juli 17, 2006 17:49 |
| mooi geschreven | |
| Oorlam: | Maandag, juli 17, 2006 16:26 |
| fraai gedicht, al zou ik ietwat zachter aaien;-) | |
Over dit gedicht
| Auteur: Amyst Nuka | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 17 juli 2006 | ||
| Thema's: | ||