Sprookjes nachtmerrie
Jij zag mij staan,
en ik zag jou.
Jij de jonge man,
ik de jonge vrouw.
Als een sprookje, zo mooi
en nachtmerrie, zo echt
bleek dit niet voor ons
te zijn weg gelegd.
Nu zijn mijn dagen,
met deze nachtmerrie gevuld
en in een zwarte mist
vol verdriet gehuld
Reacties op dit gedicht
| mixxi: | Woensdag, augustus 02, 2006 17:39 |
| erg mooi vooral de dichtvorm. alles heeft een begin en een einde, ook in relaties en dat is hier schitterend uitgebeeld. mijn complimenten girl groetjes mixxi |
|
| Nachzehrer: | Donderdag, juli 27, 2006 21:04 |
| Relaties ook... Lijkt soms zo mooi, maar de realiteit... Wel heel mooi geschreven! |
|
| Amon: | Dinsdag, juli 18, 2006 16:14 |
| Ach.....ik heb een sprookjes huwelijk...........................................................mijn vrouw is een heks... | |
Over dit gedicht
| Auteur: Luna_Aileen | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 18 juli 2006 | ||
| Thema's: | ||