Woorden gleden langs mij heen
alles wat je zeggen wilde zweeg
het leek of de zon was verdwenen
achter een horizon van verwijten
- scherven omringden ons
ze schitterden in jouw ogen
als herinneringen die wij samen maakten
morgen aftastend in verse beloftes
waar het stof van verleden dwarrelde
verbogen wij stilte tot ruis
ver van de kille werkelijkheid
in windstille hoeken van gedachten
klinken soms nog zuivere tonen
van wat wij liefde durfden noemen
kan ik nog geen afscheid nemen
krachteloos zie ik nog eenmaal om
meer dan dit kan er niet zijn, en toch
het is onvoldoende gebleken
daar de aarde stilde bij dit vaarwel
en in ons verdriet haar draai vondDuo met Mathilde
milamber: | Donderdag, juli 20, 2006 01:10 |
mijn complimenten hiervoor | |
H.J.: | Dinsdag, juli 18, 2006 23:50 |
hehe eindelijk weer. in windstille hoeken van gedachten klinken soms nog zuivere tonen. prachtig prachtig kusss kusss H.J. |
|
eye witness: | Dinsdag, juli 18, 2006 22:31 |
ja... stilte is de enige reactie... wow |
|
romein: | Dinsdag, juli 18, 2006 21:26 |
waaaw mooi geschreven kvond het leuk om het te lezen goedavond |
|
sunset: | Dinsdag, juli 18, 2006 17:10 |
Gewoonweg prachtig verwoord en neergezet door jullie. Liefs en knuf voor beiden, sunset |
|
secunde: | Dinsdag, juli 18, 2006 16:17 |
Erg mooi secunde |
|
Paul de Bruyn: | Dinsdag, juli 18, 2006 15:16 |
- Gewoon stil - Dit is geweldig. Succes! |
|
Auteur: Renate-td- | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 18 juli 2006 | ||
Thema's: |