cipier van de nacht
cipier van de nacht
ach ja, de gangmaker van het streven
naar een altoos durend leven
heeft teveel gekozen en gegeven
en zo ja zijn de deuren nu en God
mag weten voor hoe lang hermetisch
gesloten voor hij mijn zoon die
de spijt uit zijn poriën mag zweten
doch hij vermeed zijn moeders hart
die nu de tralies van haar liefde zijn
en ik lijk op de cipier van de nacht
die verlangend op haar wacht
hoe complex sta ik mijn eigen cel
als de dag verloren het ontij kiest
en ik slechts de luister van haar stem
in de verte kan horen
Reacties op dit gedicht
| switi lobi: | Donderdag, juli 20, 2006 09:33 |
| Wat verschrikkelijk voor jullie allebei... Overspoeld door diepe smart wordt menig zuiver hart gesloten in verdriet het is niet de bedoeling maar men ziet de deuren niet die slechts wachten tot het slot ontsluit door warme tranen die, geweend door allebei de weg naar binnen banen..... Ik wens jullie heel veel liefde, licht en kracht! Dikke kus, switi lobi |
|
| Peter_Winsum: | Woensdag, juli 19, 2006 19:18 |
| Uhhhhh???????? Peter |
|
| Lady Decadence: | Woensdag, juli 19, 2006 13:13 |
| Mooi! | |
| M@rcel: | Woensdag, juli 19, 2006 12:39 |
| intens rakend...maar zo machtig mooi geschreven Elze Liefs M@rcel |
|
| mums: | Woensdag, juli 19, 2006 12:00 |
| dit is zo rakend geschreven, wat moet dit moeilijk zijn...nee dit is moeilijk. Hoeveel pijn en verdriet kan de liefde dragen..... Knuf. liefs mums |
|
| HIJ&ZIJ: | Woensdag, juli 19, 2006 10:37 |
| *zucht* Intens dit, machtig mooi geschreven, lieve groet, |
|
| HIJ&ZIJ: | Woensdag, juli 19, 2006 10:35 |
| @elze??? ik schrijf wat in me opkomt, Lia schreef bij toeval over het geloof in haarzelf en dat las ik toen ik dit al had ingestuurd, tot over een paar weken, liefs, |
|
| Gert: | Woensdag, juli 19, 2006 10:17 |
| Heavy, ook al is het zeker mooi verwoord. Blijven knokken hè!! Liefs, Gert |
|
| hiljaa: | Woensdag, juli 19, 2006 08:47 |
| gesloten waarheid in bitter smart verwerkend verkoeling omsluit het hart bij open tralie en oor in luister zal inner dragen naar horizon gefluister knufkusliefs--hiljaa-- |
|
| Klaes: | Woensdag, juli 19, 2006 08:00 |
| triest voor iedereen,maar poetisch mooi verwoord veel sterkte Klaes |
|
| Oxygénée: | Woensdag, juli 19, 2006 08:00 |
| Waaaaw! Vet onder de indruk! | |
| sunset: | Woensdag, juli 19, 2006 07:48 |
| het is zoals het is. En een ieder maakt zijn / haar eigen keuze. Al konden wij zelf niet voor de wanhopig verlangde ontbrekende liefdes kiezen. Liefs en mijn oprecht warme meelevende genegenheid, sunset |
|
| _Zonneschijn_: | Woensdag, juli 19, 2006 07:19 |
| Vedrietig toch prachtig verwoor jullie liefde lijkt mij sterk genoeg om ook dit te overwinnen! Liefs en een knuffel aan beiden! |
|
| Lia van der Fluit (L!@): | Woensdag, juli 19, 2006 06:54 |
| veranderen kun je sommige dingen niet.. hoewel je dat soms graag zou willen.. gedachten kronkelen...vooral als de avond valt... en de duisternis als een warme deken over je heen spreid.. laifs,,, Lia |
|
| H.J.: | Woensdag, juli 19, 2006 06:10 |
| Indrukwekkend dit. doet pijn, als de dag verloren het ontij kiest. sterkte H.J. |
|
| Innerchild: | Woensdag, juli 19, 2006 03:27 |
| Moeilijk lijkt me ... maar jullie redden het wel ! Liefs, Innerchild |
|
Over dit gedicht
| Auteur: elze | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 19 juli 2006 | ||
| Thema's: | ||