Leemte
Herkende jou van zodra je bij de deurpost stond
Jij leek weer zo op dat kind dat van toeten
noch blaten wist, de aarzeling op het gezicht
Je zocht troost en trots om wie je was
Vanuit het bed zwaaide ik met mijn voet
vervolgens met twee opdat je naar mij bewoog
Je kwam en liep op duisternis, hield even in
sprong naar mij het onbekende tegemoet
Jij leek weer zo op dat kind dat van toeten
noch blaten wist, de aarzeling op het gezicht
Je zocht troost en trots om wie je was
Vanuit het bed zwaaide ik met mijn voet
vervolgens met twee opdat je naar mij bewoog
Je kwam en liep op duisternis, hield even in
sprong naar mij het onbekende tegemoet
Reacties op dit gedicht
| .rose: | Vrijdag, juli 21, 2006 09:17 |
| Mooi dit, en sunset heeft gelijk, hoewel ik eerst niet wist wat er eigenlijk niet klopte ;) Maar erg mooi! Liefs |
|
| secunde: | Vrijdag, juli 21, 2006 08:37 |
| mooi gedicht secunde |
|
| sunset: | Vrijdag, juli 21, 2006 07:53 |
| Schitterend dit (Ook al luidt het gezegde ''Van toeten noch blaZen weten''). Liefs en fijne dag, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Stanislaus Jaworski | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 21 juli 2006 | ||
| Thema's: | ||