rozen en hun schaduw
Zelfs een witte roos heeft een zwarte schaduw.
Een zwarte schaduw door zijn verleden,
een witte kleur door zijn masker
wat hij elke dag non stop draagt.
Zelfs een zwarte roos heeft een witte schaduw.
Hoe somber hij er ook uit ziet,
van binnen kan het anders zijn
wat zijn schaduw dan uitstraalt.
Zelfs een rode roos heeft een blauwe schaduw.
Wat ooit rood van liefde was,
kan nu blauw zijn van zijn kilheid.
Kilheid van wat er gebeurt is.
Een zwarte schaduw door zijn verleden,
een witte kleur door zijn masker
wat hij elke dag non stop draagt.
Zelfs een zwarte roos heeft een witte schaduw.
Hoe somber hij er ook uit ziet,
van binnen kan het anders zijn
wat zijn schaduw dan uitstraalt.
Zelfs een rode roos heeft een blauwe schaduw.
Wat ooit rood van liefde was,
kan nu blauw zijn van zijn kilheid.
Kilheid van wat er gebeurt is.
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Maandag, juli 24, 2006 07:55 |
| Ik kijk liever naar de werkelijke kleur, geplaatst in de zon en dus schaduwvrij. Tonend beeldend verwoord. Liefs en sterkte, sunset |
|
| Vincent1976: | Maandag, juli 24, 2006 04:33 |
| Zit mooi in elkaar! Mooi.. | |
Over dit gedicht
| Auteur: its_just_me | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 24 juli 2006 | ||
| Thema's: | ||