dansen op zijn graf, moest ik
-Ik wou dat zijn lichaam bewoog,
Dat zijn ogen open zouden gaan en dat de mond zou spreken, ik wou dat zijn handen zicht zouden uitstrekken en dat hij me zou aanraken.
Ik wou, ik wou dat zijn lichaam weer hem was.-
Ik vecht,
Vecht tegen hem, tegen tranen die bonken in mijn hoofd
Ons laatste gevecht
Gestreden door het gevecht die zijn dood veroorzaakte.
Die druk,
Van zware aarde bovenop hem
Het werd op hem gegooit alsof ik hem nooit meer zien mocht.
(zijn lichaam, ik hield van zijn lichaam, ik wou dat zijn lichaam toch nog steeds de mijne was.) maar nu, nu was zijn lichaam slechts dood,
dood, dood, dood, DOOD.
Een gevecht van woorden,
Weggerent, achtervolgt,
Hij was dood
Is dood
En ik leef.
Op hem ligt het zware aarde
Het zware gewicht van leven op zijn dood,
Leven op dood,
Zo ongelovelijk, oneerlijk.
Dansen moest ik
Dansen op het leven waarvan de dood
Verstopt zit
Ik moest dansen
Dansen op leven
Op de aarde,
Die op hem ligt.
Ik moet springen op aarde
Ik moet de druk van mijn lichaam laten drukken
Laten voelen,
Laten persen op de aarde
Die hem
Het gewicht liet voelen
De aarde
Die zo
Onmogelijk drukte op zijn dood,
Het doet pijn;
Het is zo oneerlijk.
Ik moet de aarde;
Het leven,
Laten voelen wat zijn dood voelt,
Het leven moet dood
De aarde moet dood
De aarde mag hem niet meer voelen
De aarde heeft geen recht
Heeft geen recht op hem
Hij hoort,
Hij hoort bij mij
De aarde moet weg
Moet dood
Hij moet leven
Hij is dood
Verstopt onder leven
Dat dood moet.
Dood, dood, dood
Langzaam viel ik dood,
Op de aarde die levend op
Zijn dood ligt
Dood ligt mijn lichaam
Vlak boven zijn dood.
Dood… dood
Dood op dood
Samen zijn we dood,
DOOD.
-……….-
Reacties op dit gedicht
| Fancy Nancy: | Dinsdag, oktober 03, 2006 17:42 |
| meisje...... *kan de woorden niet vinden*... leef met je mee.... knuff... | |
| ~MeLoDy~: | Donderdag, juli 27, 2006 13:50 |
| sterkte!!! gr. MeLoDy |
|
| hiljaa: | Donderdag, juli 27, 2006 09:15 |
| droef verwerkend neergeschreven! knufleifs--hiljaa-- |
|
| *BrokeN*WinG*: | Woensdag, juli 26, 2006 23:56 |
| *Stilte* Bn dr foor je meiis!! Kuss *BrokeN*WinG* |
|
| Roland Hainje: | Woensdag, juli 26, 2006 23:33 |
| dit gedicht is goed geschreven, je beschrijft woede! èèn van de 5 stadia van ''t rouwproces! het knalt er af. hee vers appeltje, groetjes, roland ;) groetjes, roland. |
|
| Lichtengel: | Woensdag, juli 26, 2006 22:28 |
| Bedankt voor je lieve berichtje, Wat een super mooi gedicht, Ik ben echt sprakeloos.. Kusjes en heeeel veel knuffels, Mariette[Lichtengel] |
|
| xavion: | Woensdag, juli 26, 2006 20:17 |
| Een ziel is onsterfelijk... Voelbaar waarneembaar en meeslepend. Lieve liefs, XaVioN |
|
| lolo: | Woensdag, juli 26, 2006 19:15 |
| Wat een intens, verdrietig, mooi gedicht.. Ik hoop dat je, met jouw leven, hem het zijne terug kunt geven. Liefs, |
|
| QueenBee: | Woensdag, juli 26, 2006 17:55 |
| Heftig gedicht! Zo intens beschreven! xx |
|
| KozMOCie: | Woensdag, juli 26, 2006 17:28 |
| sjo.. heftig..doordringende verdriet.. | |
| x__OnlYme__x: | Woensdag, juli 26, 2006 16:21 |
| mooi, | |
| Littledolphin: | Woensdag, juli 26, 2006 15:05 |
| intens hoor...mooi verwoord.liefs liefs | |
Over dit gedicht
| Auteur: (rottig)appeltje | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 26 juli 2006 | ||
| Thema's: | ||