Je vervaagt..
Je vervaagt...
s'nachts in mijn bed lig ik vaak te denken,
denken aan gisteren
aan nu
aan morgen
telkens weer hoor ik een stem
telkens opnieuw zie ik jou
maar je vervaagt
de herinneringen zijn schaars
het verdriet is groot
waarom huil jij nooit?
ben jij gelukkig?
hoe voelt om gelukkig te zijn
want ik weet het niet meer
ik wil je gewoon terug
ik wil je omhelzen en je nooit meer loslaten
ik wil naar je kijken
naar je luisteren
ik vraag niet veel
alleen 1 ding
kom terug
en blijf
s'nachts in mijn bed lig ik vaak te denken,
denken aan gisteren
aan nu
aan morgen
telkens weer hoor ik een stem
telkens opnieuw zie ik jou
maar je vervaagt
de herinneringen zijn schaars
het verdriet is groot
waarom huil jij nooit?
ben jij gelukkig?
hoe voelt om gelukkig te zijn
want ik weet het niet meer
ik wil je gewoon terug
ik wil je omhelzen en je nooit meer loslaten
ik wil naar je kijken
naar je luisteren
ik vraag niet veel
alleen 1 ding
kom terug
en blijf
Reacties op dit gedicht
| AngelOfSadness: | Dinsdag, augustus 01, 2006 18:05 |
| dat vraag ik ook:(het doet zoveel pijn,ik snap je | |
| Augustijntje: | Donderdag, juli 27, 2006 13:46 |
| iemand verliezen is altijd hard..de pijn zal wellicht altijd blijven.. maar met tijd wordt ze dragelijker. Hou je vast aan de mooie herinneringen. mooi geschreven x! |
|
| Lovely**: | Donderdag, juli 27, 2006 13:37 |
| Haai --Traantje-- ;) Mooi gedicht hoor.. En het komt goed..;) Laat herrinneringen niet vervagen, dat is het mooiste wat je hebt.. Liefs Wendela.. :) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: --traantje-- | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 27 juli 2006 | ||
| Thema's: | ||