Pop zonder kleren
Ze ziet haar soms;
op een mistochtend in de vallei
rondzwerven op haar kar
van dorre takken in een knoop.
Haar haren weerspiegelen altijd;
het zonlicht maakt het zwart
meer bruin in zoete golven
zo lijkt ze zachter.
Ze ziet haar soms;
op het voeteinde van haar bed
zitten tussen al de dekens
met een glimlach om haar hand.
Reacties op dit gedicht
| (rottig)appeltje: | Vrijdag, juli 28, 2006 15:48 |
| heel mooi gedicht, heel heel mooi! liefliefs appeltje |
|
| lely elfje: | Vrijdag, juli 28, 2006 14:22 |
| echt heel erg mooi, wordt er rustig van... kus elfje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Hannepon | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 28 juli 2006 | ||
| Thema's: | ||