Eten eten eten eten
Je hebt jezelf niet in de hand.
Eten, komt er nu niet van.
Hulp durf je niet te vragen.
Al te vaak neergehaalt.
Eten eten eten eten!
Dat wil ik zo graag voor jou.
Ik wou dat je het kon.
En daarna weer een normaal leven had.
Tot mijn grote verdriet.
Kan je het niet.
En je bent meegenomen.
Met de morgenszon.
Eten, komt er nu niet van.
Hulp durf je niet te vragen.
Al te vaak neergehaalt.
Eten eten eten eten!
Dat wil ik zo graag voor jou.
Ik wou dat je het kon.
En daarna weer een normaal leven had.
Tot mijn grote verdriet.
Kan je het niet.
En je bent meegenomen.
Met de morgenszon.
Reacties op dit gedicht
| Allysson: | Woensdag, september 05, 2012 13:51 |
| Mooi verwoord meis. Maar ik merk hoe zwaar het voor je is (geweest?). ik hoop dat het een paar jaar later beter met je gaat! xx | |
| *papillon*: | Donderdag, augustus 03, 2006 13:04 |
| hooi:), echt heel erg mooi geschreven! sterkte liefs, *papillon* |
|
| the moon: | Zondag, juli 30, 2006 20:07 |
| heel mooj | |
| Littledolphin: | Zondag, juli 30, 2006 17:54 |
| ik weet het meid...toch doorzetten laat het niej je leven bepaalen...liefs mij | |
Over dit gedicht
| Auteur: Juudtt | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 30 juli 2006 | ||
| Thema's: | ||