Als een kleinkindje keek ik op
Als een kleinkindje keek ik op
Gezeten in mijn eierdop
Doch bij al die wijze mensen
Zat ik mij ouder te wensen
Klein zijn was onderdanigheid
En in mijn zielige blankheid
Zag ik de jaren niet komen
Waarvan ik eens lag te dromen
Ze waren er zonder keerpunt
Zo, omdat het mij was gegund
Om wijze rimpels te krijgen
Door over zoveel te zwijgen
Nu als oude man kijk ik neer
Als zag ik plots dat kindje weer
In ener hoop van verlangen
Toch nog even rond te hangen
Gezeten in mijn eierdop
Doch bij al die wijze mensen
Zat ik mij ouder te wensen
Klein zijn was onderdanigheid
En in mijn zielige blankheid
Zag ik de jaren niet komen
Waarvan ik eens lag te dromen
Ze waren er zonder keerpunt
Zo, omdat het mij was gegund
Om wijze rimpels te krijgen
Door over zoveel te zwijgen
Nu als oude man kijk ik neer
Als zag ik plots dat kindje weer
In ener hoop van verlangen
Toch nog even rond te hangen
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Woensdag, augustus 02, 2006 10:27 |
| Beeldend de cikel rond. Zo is het leven. Eeuwig rondgaand. Liefs en fijne dag, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Vermeersch Jean-Paul | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 02 augustus 2006 | ||
| Thema's: | ||