gewoon even mijzelf
Gewoon even "ik".
Ben soms zo bang,
wat om mij heen gebeurt.
Soms weet ik even niet,
wie er nu lacht,
of zeurt?
De bergen zijn soms,
zo hoog,
De kleuren zijn
zo mooi niet meer,
van de regenboog.
Te diep zijn
alle dalen,
die ik moet gaan.
Soms ben ik zo bang,
dat ik zal verdwalen.
Soms ben ik zo bang,
en wil een hand
die mij leiden zal.
Naar prachtige regenbogen,
over hoge bergen,
door een diep dal.
Over dit gedicht
| Auteur: jackie lokker | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 02 augustus 2006 | ||
| Thema's: | ||