Je wandelt voor even in mijn wereld
Je wandelt voor even in mijn wereld
je kent mijn angsten
je kent mijn pijn
maar steeds loop je met me op
onze wereld loopt parallel
je deelt de vreugde
geniet als ik lach
bewonderd beslissingen
en stelt nooit geen vragen
het is als of je mijn gangen
diep in je ziel gadeslaat
jij blaast als een wilde kat
ik grom als een woeste wolf
de fresco die ik schilder
in mijn ogen is het bagger
maar jij , je zucht
als of je vertrouwd
twee werelden naast elkaar
ze tasten elkaar af
ergens ooit kleurt mijn wereld
wat zie jij wat ik niet zie
de dagen tikken
ik word ouder
jij hebt nog de jeugd
en gaat je weg
is het de vader
die op zijn dochter past
of is de dochter voor dit moment
de engel van troost die over me waakt
***wim****
***wim****
Reacties op dit gedicht
| westland: | Donderdag, augustus 03, 2006 17:13 |
| heel mooi geschreven Wim.liefs westland. | |
| Angel13: | Donderdag, augustus 03, 2006 16:29 |
| Mooi verwoord!!! Liefs Angel13 |
|
| Lia van der Fluit (L!@): | Donderdag, augustus 03, 2006 13:53 |
| soms worden rollen omgekeerd.. mooi dicht van joe... laifs,, L!@ |
|
| M@rcel: | Donderdag, augustus 03, 2006 12:48 |
| heel,heel mooi Liefs M@rcel |
|
| hiljaa: | Donderdag, augustus 03, 2006 11:56 |
| met droeve ondertoon! knufliefs--hiljaa-- |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Black Lord |  
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 03 augustus 2006 | ||
| Thema's: | ||