wie ben ik
ik sta stil voor n duisternis vol vragen
er is niemand aan wie ik dit kan vragen
ik ben mezelf verloren in de woeste storm
met tranen in mn ogen zoek ik mijn ziel
waardoor ik in een diepe put viel
in een put van storm en duisternis
niemand die me kent
niemand die aan mij denkt
dwalend door de diepte vragend ofdat de zon nog schijnt
zo kwam ik aan mijn stille eind ...
Reacties op dit gedicht
| BloedendHart: | Woensdag, augustus 09, 2006 20:48 |
| zeer mooi. voor mij ook nog eens herkenbaar. x |
|
| Chichitje: | Dinsdag, augustus 08, 2006 17:34 |
| mooi gedicht! | |
| Nadenkertje: | Zaterdag, augustus 05, 2006 17:08 |
| Je hoeft helemaal niet onzeker te zijn! Een heel mooi gedicht! Blijf maar alles van je af schrijven! Groetjes! - nadenkertje - |
|
Over dit gedicht
| Auteur: fantasiegirl | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 03 augustus 2006 | ||
| Thema's: | ||