liefde
We hebben geslapen,gevreeën,
gepraat heel lang aan een stuk.
we droomden het dak naar beneden,
de regen warm van geluk.
we lachten, we leefden, we baalden,
waren moe of hadden het druk
we merkten niet hoe we verdwaalde.
de regen warm van geluk.
Alleen ik, alleen ik was de reden
waarom maak ik alles stuk
waarom niet gewoon dik tevreden
tevreden hier met dit geluk.
ik dacht alleen aan jou in mijn armen
als ik jou tegen mij aan druk
dan zal ik jou voor altijd verwarmen
en val ik uiteen van geluk.
Ik keek veel te diep in jouw ogen
ik raakte compleet van mijn stuk
ik gaf alles in mijn vermogen
voor 1 moment van geluk
nou droom ik van jou in mijn armen
van hoe ik jou tegen mij aan druk
jou wil ik altijd verwarmen
voor altijd met een beetje geluk.
Reacties op dit gedicht
| marcia jansen: | Vrijdag, augustus 04, 2006 12:39 |
| Heyhey, Kei mooi gedichtje.. echt lief.. Maarre zoals je zelf zegt.. niet teveel denken.. komt allemaal goed.. supperrr geschreven. Kuss hvj |
|
| fran92: | Vrijdag, augustus 04, 2006 12:16 |
| heel erg mooi verlangend geschreven! liefs fran92 |
|
Over dit gedicht
| Auteur: fredje25 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 04 augustus 2006 | ||
| Thema's: | ||