ik wist vandaag niet waarheen
Ik was vandaag totaal mezelf weer niet,
ik zag niks meer door de pijn en verdriet.
Eerst lag ik weer lang op bed,
had weer bijna alles aan de kant gezet.
éénmaal me bed uit gekomen,
begonnen de tranen al te stromen.
Ik wilde maar weer 1 ding doen,
ik wou me opdracht nu eens echt voldoen.
Ja, er een einde aan maken,
niks dee me meer raken.
Het maakte me niks meer uit,
want ik zak toch in plaats van vooruit.
Ik was weg gegaan,
kon echt niks meer aan.
Ik wilde weer alleen zijn,
werd het me polsen of werd het een trein.
Het draaide maar door mijn hoofd heen,
de zon die totaal niet scheen.
Dit gaat niet goed meer,
ga steeds meer aan de dood denken weer.
Reacties op dit gedicht
| Anneke van Dijk-Ploeg: | Maandag, augustus 07, 2006 08:00 |
| zelfdoding is geen oplossing; je omt beslsist niet bij je opa en tante terecht, ook al denk je dat ergens anders wonen is echt de oplossing, dan kun je jezelf terug vinden! liefs, namasté, Anneke |
|
| fran92: | Maandag, augustus 07, 2006 04:01 |
| je komt hier wel weer uit je bent sterk genoeg liefs, |
|
Over dit gedicht
| Auteur: beauty-angel | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 07 augustus 2006 | ||
| Thema's: | ||