Achtervolging !
De duivel prikt doorns in mijn ogen. Mijn tranen huilen en ze vriezen door de koude gevoelens die ze krijgen. Ik begin pijn te lijden, maar de engel heeft mijn hand vast. Ik voel boosaardige vlammen die mijn hart willen vernietigen. De duivel weet, de duivel weet zeer goed welke gevoelens mijn hart vernietigen. Al die triestige en gelukloze scènes ontwikkelen zich in kogels die recht in mijn hart terecht komen. Dankzij de engel voel ik me sterk, ik voel me sterk genoeg om terug te vechten.
Ik vecht alleen als het noodzakelijk is. Een winnaar zal meestal smakken voor meer overwinningen. Een verliezer echter zal altijd zeer diep nadenken waarom hij of zij verloren heeft. Is het zo belangrijk om te winnen of te verliezen. Wat heb je eraan als je altijd wint en nooit verliest. En wat heb je eraan als je nooit wint en altijd verliest. Je zult nooit de smaak weten wat je niet geproefd hebt. Dus moet je weten hoe je gelukkig kan zijn door meerderen smaken te proeven en niet bij één smaak stil te staan. Dat is de kunst. Als het helemaal niet mogelijk is om iets anders te proeven, dan moet je roeien met de riemen die je hebt. Mensen vergeten vaak dat ze niet alleen op aarde zijn en dat er een woord bestaat dat “delen’ heet. En anderen vergeten dat er meerderen mensen zijn en dar er een woord bestaat dat ‘hulp’ heet. Maar waarom vergeten ze zulke dingen? Er moeten toch oorzaken zijn dat dit gebeurt? Je kunt het antwoord alleen weten als je het antwoord ook zoekt. Alles is mogelijk en niets is onmogelijk.
*shapo*
Ik vecht alleen als het noodzakelijk is. Een winnaar zal meestal smakken voor meer overwinningen. Een verliezer echter zal altijd zeer diep nadenken waarom hij of zij verloren heeft. Is het zo belangrijk om te winnen of te verliezen. Wat heb je eraan als je altijd wint en nooit verliest. En wat heb je eraan als je nooit wint en altijd verliest. Je zult nooit de smaak weten wat je niet geproefd hebt. Dus moet je weten hoe je gelukkig kan zijn door meerderen smaken te proeven en niet bij één smaak stil te staan. Dat is de kunst. Als het helemaal niet mogelijk is om iets anders te proeven, dan moet je roeien met de riemen die je hebt. Mensen vergeten vaak dat ze niet alleen op aarde zijn en dat er een woord bestaat dat “delen’ heet. En anderen vergeten dat er meerderen mensen zijn en dar er een woord bestaat dat ‘hulp’ heet. Maar waarom vergeten ze zulke dingen? Er moeten toch oorzaken zijn dat dit gebeurt? Je kunt het antwoord alleen weten als je het antwoord ook zoekt. Alles is mogelijk en niets is onmogelijk.
*shapo*
Reacties op dit gedicht
| Ilaria: | Dinsdag, augustus 08, 2006 15:51 |
| Shapo , eerst en vooral wil ik zeggen als vriendin .. Dat je teksten mij gelukkig maken.. en elk woord dat je schrijft komt recht uit je hart.. blijven schrijven , maar stoppen zal je zeker niet doen.. -x Je zang & schrijf maatje iLaaRiaa |
|
| wolkie: | Maandag, augustus 07, 2006 17:23 |
| Prachtig mooi... En idd helemaa waar! |
|
| miss-pussy: | Maandag, augustus 07, 2006 16:49 |
| heel mooi en idd niets is onmogelijk dat heb ik owk geleerd.. liefs | |
| jouw-kleine-meis: | Maandag, augustus 07, 2006 16:15 |
| Mooii... Zo mooi geschreven... En het klopt nog ook! Kuzz R.iianne |
|
| --traantje--: | Maandag, augustus 07, 2006 15:49 |
| Helemaal waar. Maar was het maar zo gemakkelijk. Liefs --traantje-- P.s : ben gestopt met gedichten schrijven.;) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: shapo | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 07 augustus 2006 | ||
| Thema's: | ||