wereld van leven
wereld van leven
het bruisende bad, leven van delen
mijn bloed en mijn brood
dood is mijn anker
het stoppen bij niets
ga weg met de fiets
als je auto weer niest
ga weer te voet
als de ketting vergaat
lach met je zelf
mensen met smaad
sta stil bij gedachten
zo hart niet verlaat
het eeuwige wachten
die ellendige straat
van proberen en (z)weren
het geluk in je hand
het eeuwig verteren als de zon je verbrandt
je eigen spel niet verleren
je naam in het zand
tot de regen weer druppelt
op je naam in het zand
sta stil bij het leven
lees je eigen straat
ga weer door
met het leven
waar de zon verdergaat
Reacties op dit gedicht
| Littledolphin: | Vrijdag, augustus 11, 2006 06:07 |
| heel erg mooi oxy,u go ! graag gelezen,liefs littlexxx | |
| TouchTooMuch: | Donderdag, augustus 10, 2006 12:07 |
| Zigge zagge zigge zagge, hey hey hey!!!!!!!!!!!!!!!!!! :-) Erg diep ben je vandaag niet, he. :-) Love you, mate! |
|
| Oxygénée: | Donderdag, augustus 10, 2006 11:06 |
| heb je die andere nog niet gelezen (: | |
| sunset: | Donderdag, augustus 10, 2006 11:05 |
| Schitterend en voor mij positief. Liefs, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Oxygénée | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 10 augustus 2006 | ||
| Thema's: | ||