Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Een mens
Als ik mens kon zijn,
zei hij en ademde
(maar dat doen alle
dingen) dan zat ik
hier niet, en hij sloeg
zijn armen over elkaar
(dat had hij met de tijd
geleerd) – er kraakte
een broekzak; in een
oogwenk stond hij recht.
Reacties op dit gedicht
Hannepon vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Zilke
:
Donderdag, augustus 10, 2006 12:53
Tralala, dit geeft mij een leuke tinteling! (zo überbeeldiggraaf)
sunset
:
Donderdag, augustus 10, 2006 11:58
Wat een beauty. Chapeau!
Liefs, sunset
QueenBee
:
Donderdag, augustus 10, 2006 11:12
Wauw!
Apart;
maar zó mooi!
xx
Over dit gedicht
Auteur:
Hannepon
Gecontroleerd door:
Marina
Gepubliceerd op:
10 augustus 2006
Thema's:
[Leven]
[Kwaad]