Duistere kant
Alles zwart,
Donker, ben alleen,
Heb geen vrienden,
Niemand om me heen,
Ze kunnen niet helpen,
K zit voor altijd vast,
In dit grote, zwarte gat!
Toen, overwelmend licht,
Toen kwam jij,
Ook mijn dierbaren verschenen,
Uit de duistere massa om mij,
Jullie probeerden me te helpen,
Het duister slokte jullie terug op,
Want het wil niet dat ik stop!
Het wil dat ik doorga,
Kerf, om de emotionele pijn te verzachten,
Dat ik alleen nog maar aan fysieke denk,
Is wat ze van me verwachten,
Ze blijven steeds verder gaan,
Willen dat ik er een einde aan maak,
Dat is die 'goede' stemmetjes hun taak!
"Neem drugs, Evelien!!!"
"Bloed,dat willen we zien!!!"
"Spring toch in een rivier!!!"
"Onder een auto, bandengegier!!!"
"Hang jezelf op!!!"
"Schiet jezelf voor je kop!!!"
Dat is wat ze zeggen meestal,
Maar wat ik bedwingen zal,
Want kwijt wil ik mijn dierbaren niet,
Ook al heb ik zoveel pijn of verdriet!
SlUkEs
_|°LynN°|_
Reacties op dit gedicht
| EveryTearTellsAStory: | Donderdag, februari 22, 2007 20:21 |
| wow echt mooi. warme knuf en lief kusje. |
|
| dhamstah: | Vrijdag, september 01, 2006 15:57 |
| prachtig gedicht die stemmetjes kunnen de pot op!!! de rest ga ik met loes/onzeker mee |
|
| _onzeker_: | Donderdag, augustus 10, 2006 18:54 |
| Meisie! blijf positief denkekn! haal uit je leven wat er uti te halen valt! en niet naar die stemmetjes luister je bent het waard! volg je hart! liefss |
|
Over dit gedicht
| Auteur: MetaLLynN | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 10 augustus 2006 | ||
| Thema's: | ||