De bloesems geuren de prille zon lacht

de lange laan lijkt zich tot het einder te strekken

zondagochtend…de stilte siert de statige bomen

zachte windvlaagjes spelen met hun bladeren…

Het geluk lacht in het gezicht van een kind

onbezorgd speelt deze met de kleine hond

de blijdschap van beiden is zichtbaar te voelen

mamma’s hand reikt op weg naar volwassenheid…

Blijvende herinnering van wat eens was

na tientallen jaren sta ik daar weer even stil

mijn gedachten scheppen een visueel beeld

hoef slechts mijn ogen even te sluiten…

De laan is nog slechts fractie van wat is geweest

statige huizen bedolven onder grijs beton

de bloesembomen gestorven samen met mijn hondje

Keesje, ligt hier ergens begraven met onze herinneringen…