dood
je graf
zo kil
je stem
onhoorbaar stil
de zon
schijnt niet meer
nu je weg bent
neemt mijn verdriet geen keer
mijn pijn
kent geen weg terug
kom naar hier
vlug
ik heb je nodig
nu en altijd
het is te vroeg
ik wil je nog niet kwijt
maar het is te laat
je bent al verdwenen
de lucht is grijs
en de zon heeft haar laatste stralen geschenen
ik kan niet leven
zonder jou hier bij mij
hoe voelt je je nu
ben je vrij?
ben je blij
denk je nog aan mij
of ben je gewoon echt...
dood
zo kil
je stem
onhoorbaar stil
de zon
schijnt niet meer
nu je weg bent
neemt mijn verdriet geen keer
mijn pijn
kent geen weg terug
kom naar hier
vlug
ik heb je nodig
nu en altijd
het is te vroeg
ik wil je nog niet kwijt
maar het is te laat
je bent al verdwenen
de lucht is grijs
en de zon heeft haar laatste stralen geschenen
ik kan niet leven
zonder jou hier bij mij
hoe voelt je je nu
ben je vrij?
ben je blij
denk je nog aan mij
of ben je gewoon echt...
dood
Reacties op dit gedicht
| Nachzehrer: | Zondag, augustus 13, 2006 15:00 |
| Mooi. Raakt mij. Misschien is de dood erger voor zij die achterblijven dan voor degene die de toch naar het dodenrijk maken... |
|
| sunset: | Zondag, augustus 13, 2006 11:00 |
| Dit is zo droef verlangend pijnvol verwoord. Liefs en mijn meelevende genegenheid, sunset |
|
| Littledolphin: | Zondag, augustus 13, 2006 06:56 |
| intens mooi,liefs littlexxx | |
Over dit gedicht
| Auteur: *_Koalie_* | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 13 augustus 2006 | ||
| Thema's: | ||