schaduw echoot mijn beweging
schaduw echoot mijn beweging
de voordeur laat me uit
galmt vriendelijk geluid
van kettingen en sloten
vrijheid die zij buitensluit
tralies zijn nooit echt gebroken
galmt vriendelijk geluid
van kettingen en sloten
vrijheid die zij buitensluit
tralies zijn nooit echt gebroken
ramen kijken op me neer
donker in hun blikken
ogen zullen nooit verschijnen
alleen een trage armzwaai
gezichtsloos achter de gordijnen
het vage licht valt vuil
verzuipt de kleur van klinkers
die ooit blonken in beleving
stappen kaatsten hol en een
slinkse schaduw echoot mijn beweging
wil melker
13/08/2006
13/08/2006
Reacties op dit gedicht
| lommert: | Zondag, augustus 13, 2006 10:37 |
| als je je zo voelt...ja...dat is eenzaamheid...prachtig weergegeven Wil stevige groet willem |
|
| sunset: | Zondag, augustus 13, 2006 09:14 |
| Zo''n stilmakende pracht weer. Ik las het, zoals steeds, heel graag. Liefs en mijn genegenheid, sunset |
|
| maria : | Zondag, augustus 13, 2006 06:36 |
| een goedemorgen knuf met liefs, maria |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 13 augustus 2006 | ||
| Thema's: | ||